Od kilku lat nasz zespół stomatologów włącza się do akcji przesiewowych przeglądów uzębienia u dzieci w wieku przedszkolnym. W ostatnim sezonie robiliśmy przeglądy ok. 300 maluszkom. Regularnie też przypominamy na naszej stronie internetowej www.risorius.pl oraz fejsbookowym funpage https://www.facebook.com/risorius.stomatologia o przyczynach próchnicy i wadze profilaktyki (zapobiegania), która zawsze jest tańsza niż leczenie.
Ponieważ temat próchnicy powraca co jakiś czas w szerszym wymiarze np. ostatnio nawet na forum Sejmowej Komisji Zdrowia, dobra to okazja to szerszego wpisu.
Zaczniemy od sytuacji, która niestety na danych oficjalnych nie jest dobra, żeby nie powiedzieć wprost – ZŁA (i zbieżna z naszymi obserwacjami), co więcej nie poprawia się od wielu lat. Badania prowadzone są w cyklu wieloletnim, zmieniając w kolejnych latach grupy wiekowe.
Tzw. chorobę próchnicową rozpoznaje się już u 5% trzylatków (!). Do szóstego roku życia odsetek zainfekowanych buziek wzrasta do 90 % (!). Próchnica pojawia się w świeżo wyrżniętych pierwszych zębach trzonowych (szóstki). Ten sam procent utrzymuje się do wieku 12 lat, aby osiągnąć wartości bliskie 100% u dorosłych.
Chorobę próchnicową, która jest chorobą ZAKAŹNĄ, wywołują bakterie. Mogą się do buzi dziecka dostać poprzez pocałunek lub np. powszechne i absolutnie bezmyślne oblizywanie smoczka lub łyżeczki przed podaniem dziecku. Bakterie jak już są na miejscu, aby szkodzić muszą jeść. Tak się składa, że one jedzą zaraz po tym jak zjemy my. Szczególne szkody czynią jeśli jemy źle (złe nawyki żywieniowe) i nie przeszkodzimy im właściwą higieną. Aby być dokładnym nie tyle bakterie same w sobie co kwas powstały wskutek przetworzenia przez nie cukrów, który powoduje demineralizację szkliwa tj. dziurę przez którą inne bakterie wnikają do wnętrza zęba drążąc tzw. „dziurę”. Naturalnym mechanizmem obronnym organizmu jest wydzielanie śliny, która to „przepłukuje” jamę ustną i przywraca odczyn (kwasowość) w buzi do stanu równowagi. Mechanizmem obronnym „zewnętrznym” jest nasza higiena w tym np. szczotkowanie, płukanie.
I teraz najważniejsze. Po spożyciu cukru ślina przez 30-40 minut wyrównuje znane z reklam pH do stanu obojętnego. Przez ten czas z różnym natężeniem uzębienie narażone jest na działanie kwasu. Jeśli dziecko zje chrupki lub inny pokarm lepki, który zalega w różnych miejscach, okres szkodliwego działania wydłuża się do 2 – 2,5 godziny. Jeśli dziecko zje herbatnik co 2 godziny zęby narażone są na nieprzerwane działanie kwasu. Najgorsza z możliwych sytuacji to spożywanie pokarmów, które z jednej strony zakwaszają środowisko, a z drugiej dostarczają cukrów bakteriom, są to np. napoje typu cola lub soki np. pomarańczowy.
W nocy praktycznie zatrzymuje się wydzielanie śliny. Dlatego resztki pokarmu z nieczyszczonych zębów lub cukry z soków podanych na noc w butelce narażają zęby na ciągłe i silne działanie kwasu przez całą noc.
Z powyższych powodów apelujemy do Państwa regularnie o unikanie zapychania dzieci pokarmem typu chrupki i napojami gazowanymi i słodzonymi. Przyzwyczajanie dzieci do picia wody i w szczególności unikanie podawania soków (napojów słodzonych) do picia na noc.
